BİR YAŞ DAHA ÖLÜRKEN
Çekecek çilem varmış; rızkımı bohçalayıp,
Karlı bir kış gününde gözlerimi açmışım. Her doğum bir müjdedir; bu geleneğe uyup, Bir rivayete göre, mutluluklar saçmışım. Hazırcevap, akıllı, durmaz koyduğun yerde Bir çocuktun, diyorlar; çok tatlıymışım bir de. Cin ne otaklar kurdu, bir bilseniz, şu serde; Ergenlikte ilk aşkın kanadında uçmuşum. Okurken göz doldurdum, hevesimin hızıyla. Niyetliydim, komşunun telkin adlı gazıyla. Polis olmak isterken… Baba sözü; sızıyla, Yüksek tahsil, meslekte, işletmeyi seçmişim. Dini, dili ve ırkı; insanı ayırmadan, Haklıya arka çıkıp, haksızı kayırmadan, Olur olmaz derdimle el âlemi yormadan, Alın terimi döküp, helal yiyip içmişim. İki pırlanta evlat, Rabbimin hediyesi… Dört de kedi katıldı, ailemin üyesi. Uykularımı böler şair olma gayesi. Kendime mütevazı hayat tarzı biçmişim. Benzemedim, hamdolsun, kimlik yoksun, ramlara. Merak saldım ölçüsü Hak olan kuramlara. Meyletmeden günaha, dalmadan haramlara, Sahil-i selamete son süratle kaçmışım. Heyhat ki bulamadım; elim böğrümde naçar; Sırlı kilidi hangi altın anahtar açar? Kim bilir; kalan ömrüm, belki de mutlu geçer, Yakamı bırakırsa zor, zahmetli geçmişim. Mücella Pakdemir |
Kalemin susmasın
____________________________________Selamlar