SOLMAYAN GÜLLERİMİZEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 28 Şubat’ta öğrencilerimiz ile aramıza giren zalimlere boyun eğmeyen ÖĞRENCİLERİME..
SOLMAYAN GÜLLERİMİZE
Çok değil Bundan yirmi gün önceydi Voleybol oynarlardı buz gibi Bıçak gibi keskin soğuk havalarda Boş derslerinde İkisi üçü filenin bir tarafında Dördü beşi öbür tarafında Var güçleriyle vururlardı Üstünün derileri soyulmuş topa Ne güçleri vardı ki zaten zavallıların Hep bu yüzden parkelerinin Pardesülerinin kollarını Uzatırlardı ta parmak uçlarına kadar O soğuk havada üstü yıpranmış top Parmaklarının uçlarını acıtmasın diye Hasret kaldık be çocuklar Oynadığınız fulbolla karışık voleybolunuza Bazen kızardı biriniz Vururdu topa tekmeyi öfkeyle Niye doğru dürüst atmıyorsun diye Üçüncü kattan gülümseyerek seyrederdim sizi Neydi o günleriniz öyle Umursamazdınız birazdan en çetin Bir yazılı sınavın olacağını bile Ama bir gün Hiç anmayacağım bir gün Takvimlerimde hiç yer vermeyeceğim Bir Aralık ayı günü Soğuk Yılan gibi soğuk bir on altı Aralık günü Sevinçle veya sıkıntıyla girdiğiniz kapılar Kapanıverdi birden bire yüzünüze Biz içerdeydik sıcak kaloriferlerimizin yanında Ne oldu ki niye girmiyorlar ki diyorduk Siz de dışardaydınız buz gibi soğukta “OKUMAK İSTİYORUZ” diyen yürekleriniz Isıtıyordu o zemheri soğuğunu Bursa’ nın Yeşil’in Niye almıyorsunuz bizi içeriye Ne değişti ki diyordunuz Yedi yıldan bu yana Biz hep böyleydik zaten hep böyleydik Yedi yıldan beri hep böyleydik biz Biz daha on altısındayız ömrümüzün Ne ki bu robokoplar ne ki bu panzerler diyordunuz Biz cam mı kırdık talan mı ettik ortalığı Küstahlık mı ettik hocalarımıza büyüklerimize Ne ki bütün bunlar Biz okumak istiyoruz diyordunuz Biz on altısındayız daha ömrümüzün Kıymayın bize diyordunuz Ruh halimizi anlayın İçimizde kopan fırtınaları duyun Bizi anlayın siz büyüklerimizsiniz diyordunuz Okulumuz yine bizim olsun Öğretmenlerimizle yine beraber olalım diyordunuz Sınıflarımızda kahverengi sıralarımızda Üzerlerinde şarkılardan şiirlerden sözler bulunan Sıralarımızda oturalım Bırakın okuyalım diyordunuz Müfettişler iki gün anlattı size Yedi yıldır böyle olmamanız gerektiğini Ama cevap veremediler her nedense sorduğunuz Siz’ de neden şapka kanununa karşı gelip Şapka giymiyorsunuz sorusuna Bulamadılar inandırıcı bir cevap Hep sığındılar Hep kaçamak cevap verdiler Neyin değiştiğini yedi yıldan bu yana İzah edemediler Sonra yıprandınız o soğuklarda Yalnız kaldınız Yıkıldınız Soldunuz Susuz kalmış Güneşsiz kalmış kardelenler gibi Üzerine dondurucu kırağılar düşmüş Karanfiller gibi Büküldü boyunlarınız Ama bükülmedi be çocuklar ONURUNUZ Yıkılmadı küçücük yüreklerinizdeki Dev sevdalarınız Hep dimdik kaldı ayakta Alkışlanan onurunuz Solmadı yakalarımıza taktığınız Ne karanfiller Ne de güller Ama bilin ki Solmayacak onlar asla Hiçbir zaman Çünkü onlar Evet onlar İMAM HATİPLİYDİLER İMAM HATİPLİYDİLER ÇÜNKÜ O GÜLLER ÇÜNKÜ O GÜLLER İMAM HATİPLİYDİLER… Faruk ANBARCIOĞLU |
Beğendimve haz aldım…
...................................................... Saygı ve Selamlar….