Can Kırığı Buhranları
Can göbeğinden vurur seni bazen bir söz...
Yığılır kalırsın olduğun yerde... Dağılmış, kırılmış,dökülmüşsündür. Kimi kabuk, kimi nasır, kimi taptaze... İşte öyle... Yediveren beklerken gökkuşağı renginde, Sarmaşık dolanır bacaklarına...gidemezsin Sıktıkca nefesin küçülür hani! Küçüldükce buhranları emzirir...itemezsin İşte öyle... Kırağı çalar ansızın sözcüklerini... Yutkunur...yutkunur...söyleyemezsin Suskunluğun çok şey anlatır oysa ki; Üç susar...birini dinletemezsin İşte öyle... Can göbeğinden vurur seni bazen bir söz... Dolar gözlerine tuz tadında su... Ellerine batar can kırıkları, Kimi kabuk, kimi nasır, kimi taptaze... İşte öyle... Özlem Pala |