Farzı muhal

Bu çığlık tedavülden kalkmış intizar değil
Tüm miskinler adına, derdi yineliyorum
Kanla boyanmış güller ruha bergüzar değil
Bu karanlık haletten Nur’a yöneliyorum

Yoksunluğun mirası müzmin histerilerim
Kaprisime bakma hiç,söyle müjdelerini
Bir ümit şem’asında ben zaten gerilerim
Hemen giyiveririm ışıktan pelerini

Karanlığa muhalif çakılan kibrit alaz
Tüm tüneller ışığı ömür baki yutmaz ki
Yarasa ayinleri ,artık şevki durdurmaz
Fecr-i sadık heyecanı,seherde uyutmaz ki

Ekşi yüzü gecenin çiğ tanesi kadar az
Sabah serinliğinde rüzgarı içiyorum
Rüzgar ki taşımakta gökler ötesinden haz
İşrak bayramlarıyla kendimden geçiyorum

Seslenişim öyle tiz, fersiz ahuzar değil
Tüm izbe köşelerde aradığım rayihan
Yayılırken kentime , ümidim bizar değil
Dirilişe muntazır ,ışığa meftun Cihan

Işıktan çiçekleri getirip mazilerden
Ümidim müjde kokan sesinden tonlar duymak
Kurtulup amellerim,artık farazilerden
Cennet asa baharın,inşasına harç koymak