Biz Çocuktuk
Biz çocuktuk
adımlarımız küçüktü midemiz küçük yüreğimiz kocaman muz satardı Deli Halil bağıra çağıra ’’Çikita bunlaaaar çikita Muz yiyen eve gidiyor’’ derdi herkesin karşısına geçip önce bir tane kendisi yerdi anlamazdık güler geçerdik o da bize bıyık altından gülerdi... Biz çocuktuk ellerimiz küçük gözlerimiz küçüktü yamuk yumuk bakardık Halil Amca portakal satardı ’’Waşington bunlaar Waşington’’ derdi anlamazdık Amerika’dan geliyor sanırdık bir tane alır eline keser keser verirdi önüne gelene Bir de karşı apartmanda alt katta pencerede ki güzel geline... Biz çocuktuk adımlarımız küçüktü aklımız gibi sakalı kirli elleri nasırlı yüreği temiz Halil Amca bazen de kivi satardı bağıra çağıra ’’Yedin kivi oldun çivi.’’ derdi biz yoksulduk bilmezdik ne çivi ne de kivi zengin bebeleridirler onlar yer biz bakardık bakar yandan geçen İsmail Amca söylenir dururdu sesli sesli ’’Ah be oğlum ah Biri yer biri bakar kıyamet ondan kopar.’’ |
Biri yedi biri baktı.
Netice de her şey yoldan çıktı.
Kutlarım Ahmet Bey.
Selam ve sevgilerimle..