ŞEBNEMLER DİLENİRİMihtimallerden doğurduğun sancılı bir serzenişle gelmişsin neden? senmiydin? gecenin siluetinde ayı doğuran en derin gizlerde sürgün duygular beslenir acılarımdan bilirmisin? ne zaman takılsa adın dilime bin parçaya bölünür her kelime dolular kar doğuruyor inmeden yeryüzüne sen hala yoksun hey gidi yüreğim yanmak neyine buz gibi bir duvar dikilmişken önüne kaç dilim zaman zulaladım gecelerden saat bilmem gecenin kaçıydı sol yanımda demlediğim aşk şarabımdan bir yudum al diye yokluğunun gölgesi bağdaş kurmuşken yüreğime iniltileri çoğalır acılarımın bir sessizliğe bürünürüm hasta bir serçenin gözünde avuç açarım gecenin siluetine şebnemler dilenirim katre katre içiririm o serçeye benim gibi eriyip bitmesin yalanla yıkanmış sevgilerin peşine takılmasın diye Sabahat çelik |