Yaşadıkça, anlıyorum, hayat çok acı,
Kim seni sevdim dediyse, hepsi yalancı.
Çare olmaz dertlerime ne hapı, ne de ilacı,
Benden kimseye fayda olmaz uğraşma doktor...

Ne serumun fayda eder, ne aspirinin,
Bu derdin tek çaresi var, o da kendimim.
Kime güvenip sarıldıysam, incinen benim,
Sakın dermansız yarama dokunma doktor...

İyileşecek olsam bile boşver, yazma ilacı,
Herkes sahibi dünyanın, bense kiracı.
Tüm sevdalar yüreğimde bitmeyen acı,
Zalim insanları bana savunma doktor...

Dinlersen ağlarsın inan sende benimle,
Boğulursun çıkamazsın kederlerimde.
Bende mutlu olur muyum günün birinde?
Dertlerimi hiç kimseye anlatma doktor...

Gönül kapılarımı zamanla aşka kapattım,
Bedenim düzelse de düzelmez bahtım.
Beş paralık insanları ben ilah yaptım,
Ne olur beni onlara harcatma doktor...