GÖNÜL KUBBEM...
Bir tek aşkı sur bildim bir de sessizliğin
Şarkısına duyduğum özlemi. Sevmekten geri duramadığım bir hegemonya Yine asılsızlığın ihbarı Ve tetikleyicisi sayısız imde terk edilmişliğim. Yalnızlığın kuyusunda bir taşım, Düştükçe dibine enginlerin Suyun yüzünde yine rahmet Ve tokuşan hayallerin kaderle çıktığı yolculukta Bir surede gizliyim işin aslı, Bir de hidayetin erişilmezliğe kilit vuran renginde, Sır bellediğin derken ruhuma üflenen bir beyitte Yine göreceli bir sağanak kimine göre Aşkın rahmeti, Bir boyutta bir de yürekte bir de Bilemediğim enginliklerde attığım kulaç ile Vebalini bilmediğim bir yanılgıda Yine boş vermişliğimin tövbesi Hakk nezdinde. Göstermelik bir aşka düşmüşse yolun Gönül pazarında, Vah haline, dercesine terk edilmişliğin; Sırasız ölümünde yine yürek bellediğin Bir yalansa kork sen de. Tınısı yakamoz tadında, Gözleri gördüklerimden çok öte o izafi yolculukta Yine cebelleştiğim nefsime attığım bir tokat Allah katında Belki de yok olduğuma dair bir kehanet İçinde boğulmalara doyamadığım Hayat denen serenat yine Yolsuz kalmışlığımdan sızan bir hegemonya, Hatta göçlerimin indinde, Bir yürekte bir de yoklukta sınandığıma dair bir delalet Varlığın imtihanına saygım sonsuz Yine de huzur idi dilediğim, Belli ki bir günah; Bir güruhta tescilli o yalnızlık Yine erdiğim gecenin rahmeti Üzerime damlayan. Kâh bir surede yoldaşım Kâh bir surette yok oluşum Kâh bir gölgeye yetim verdiğim Sakıncalı üç beş mazeret Düşkünlüğüm iken Hakk yolunda Üzerine serildiğim o rahlede Kıyama duran ruhuma sırdaş bir cümlede Son teslimiyet yine indinde bir siluet Varlığımın beyanı o hiçliğime bürünmekle Sahip olup olacağım tek asalet Bir de sınanmışken gönül kubbemde. |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar