İSTANBUL PEMBE (18)
Kaç
Akıllı Tavşanım, Gözünü aç ki Hür olasın. Yakalanma Orman Kıralı Aslana ve onun Dostu Tilki-İt-Kurt-Çakala, kaç ki kurtulasın, Postunu kurtarasın Yat Koyunum yat-da-uyu, uyu ki Sürüde rahat olasın. Özgür olmak senin neyine? Bak Güvence altındasın. Çık Kaplumbağam, azıcık çık, Başını Kabuğundan dışarı çıart! Zorbalar dokunamazlar sana bak, Panzerin altındasın Umudu yaşa-başlat, yaşat ki kurtulasın. Uç Çoluk-Çocuk Atmacam, Kartalım Orman adil değil şimdi, Gelecek ne getirecek baklaım. Aslan da yaşlanacak birgün değilmi? Del Kozanı Umut Kurdum, Kozanı del-de-gel, uyuma rahat Ağında, Kelebek ol-da-gel. Kısa olsada Yaşamın, rengini Doğaya ver. Cessur-Özgür Yarına, bu Hayat Ömre bedel. Seç doğruyu Ormandakiler(*) geç olmadan seç-evvel, Aslanın Dost olduğunda kanma; İt-Tiki, Kurt-Çakal Efendiler. aç kalırsa senide yer! (*) İSTANBUL PEMBE Şiirleri Hayvanlar için yazılmıştır. İnsanların alınmaya asla hakları yoktur. |