Rubai isimli eser yine vecize-i belâgat a bagli olup bir birinden bagimsiz dortlüklerden olusmaktadir.

#

Bu dünya da çile mutluluk ikisi de var,
İnsan mutlaka onların tadına bakar,
Hayat bazen gülistan olur, bazen zemheride kar,
Kader insana bunlardan miktarınca yazar.
......
......
......
Ömür bir şamdanın üzerinde yanan mum gibi,
Damla damla erirken, gölgesine düşer yanan,
Dönüp de, baksan maziye, geçti yıllar bir an misali,
Sana tek kalan geçmişte ki, anışların tatlı düşleri.
.......
.......
.......

Eğildim de baktım derince bir kuyu,
Tabanı görünmez çok uzun boyu,
Bir bakraçla çektim buz gibi suyu,
Biraz bulanıkçaydı böyleymiş huyu,
.......
.......
.......

Hayat merdiveni uzanır, kısalır bazen,
Kimi zaman kederlidir kimi zaman şen,
Ne çıkar ağlasan ne çıkar gülsen,
Gidiyor günler, aylar, senelerin hepsi ömürden,
......
.......
.......

Şu mutluluğun biri bin paha,
Her zaman toz pembe de olmaz hayat,
Şu yeryüzü koskocaman bir saha,
Her zaman üzüntü de bırakmıyor ki takat…
.....
......