CanımNihayet yola çıktım geliyorum bütün karanlıklardan aydınlık kapılar açarak dur durak bilmeden sabırsız bir kısrağın terkisinde bu ayın yirmi ikisinde kızıl bir gül açıyor göğün en mahrem yerinde usul usul atıyor şafak ve tül perdelerini açıyor gün alaca karanlık sokağa böyle başlıyor yaşamak bekle beni yola çıktım geliyorum binlerce yıldız yağıyordu dün gece senli bu kaçıncı rüyanın uykuları ki içimizdeki kimsesizliğin kadim bir dostuydu hüznümüz bu gün sevinçlerin tomurcuklandığı aşk’ın püskürttüğü lavlarla yandığı o gün yedi iklimin yedisiyle taçlandığı gün o gün olacak bandolarla karşılayacak sevgili bizi kılıç kuşanarak uykudaki tüm sevdaları uyandırıyorum aşk’ı kuşandım yola çıktım geliyorum beni bekle dilimdeki ilahi gönlümdeki duayla şaşaayla sevinçten libaslar kuşanarak koşarak sana geliyorum biraz daha biraz daha diyerek Tanrı’mdan güç versin dileyerek adım adım yaklaşırken Tuğba ağaçlarının mis-ki amber kokularıyla yenileniyor yeniden bir doğuşun masumiyetiyle az kaldı bekle beni yola dizilmiş bekliyorlar sevenler ellerinde kalp figürleri bayraklarla deli kanın bütün heyecanı ve hasretiyle soluksuz geliyorum sen de kuşanıp kılıçlarını Eros’un beni bekle bekle nihayet geliyorum 3/Mart/2014/Pazartesi/Bodrum Yüksel Nimet Apel |