Diyor ki Çaylak;
Bir gün güneş doğacaktır,
Sislerin bürüdüğü gönlümde!
Ama şimdi,
Ama yarın.
Belkide güneşim doğacaktır
Ömrümün güzünde.(1989)

Ben artık ömrümün güzünü beklemeden güneş doğsun istiyorum. Karanlıkların son bulduğu, aydın insanların ve aydınlık yarından olduğu bir Türkiye özlemi bitsin artık istiyorum. Afitap'ı kaleme alıp buraya aktaran değerli üstadımı canı gönülden kutluyor kamelinin güzelliğinin, yüreğinin engin görüşünün daim olmasını temenni ediyor ve saygılar sunuyorum.

Zaten bütün ümidimiz Allah u Teala ya kaldı Halil ağabeyim.
Onun izni inayetiyle de bu zorlukları elbette aşacağız.
Şu son günlerde o kadar gerildik ki artık evetçiler ve hayırcılar diyerek birbirimize ters davranır olduk.

Bu güzel eserinize her ne kadar uymasa da ben de içimden şunları söyleme gereği duydum;

Geçen son onbeş yılın hesabını yaparak
Kaybedip-kazanılan neler varmış bakarak
Anlatsınlar görelim o kürsüye çıkarak
İleriye mi gitmiş, yoksa olmuş mu harap!

Yaptıkları ne kadar kötülük varsa hepsini başkalarının üstüne atmayı da o kadar mahir şekilde yapıyorlar ki millet de inanıyor. Ama çevremden de gördüğüm kadarıyla onlara bu millet öyle bir tokat vuracak ki akıllarını başlarından alacak.


Yürek sesiniz daim olsun ağabey.
Siz bu konularda çok güzel yazıyorsunuz.
Selam ve saygılarımla.