Veda
Yolum düşer elbette Amasya’ya,
Yeşil ırmak boyunda yine gezerim. Ama gönlüm düşmez asla tasaya, Acı verenleri artık baştan sezerim. Sabah beşte olmaz yola koyuluş, Bir otelde öğlene kadar uyurum. En güzeli tüm acılardan kurtuluş, Ben nasılsa yeşil ırmak suyuyum. Bir kedim var orada adı sarışın, Yaptığım salatadan aşırır durur. Siz yine yok yere ihanetle yarışın, Seven kalp dengini elbette bulur. Hoş değil nedense ayda yine ten, Bir veda çok demek yola giderken, Dostluğa bu acı bence çok erken, Düşlerimden çekil veda ederken. |