(Okul arkadaşlarım için 1)

Bir yatakhanede on sekiz kişi
Ranzalarda altlı üstlü
Yatardık
Sabahın altısında
Ya Kemal İlktürk’ün hepimizi titreten gür sesiyle
Ya da Selahattin Yaldız’ın
Akordiyonundan dökülen hoş nağmelerle
Kalkardık

Pırasa, kapuska çıktığı gün
Suratlar bir karış
Kuru fasulye masaya geldiğinde
Naralar atardık

Bir keresinde
Boykot yapmak istedik
“Her gün makarna çıkıyor!” diye
Valiliğe doğru yürüdük gece vakti
Bir ses duyuldu birden
“Karagülle geliyormuş, jiple
Elinde sopa”
Diye
Ters yüz ettik yüzlerce yatılı
Yatakhaneye doğru
Kendimizi
Zor attık yataklara
Koşa koşa

Eflatun şeritli şapkalarımız vardı
İlk yılımızda
Çıkaramazdık
Çarşı izinlerinde bile hep dururdu
Kafamızda
Selam bile verirdik şapkalarımızla
Asker gibi
Bir üst sınıfa

Hafta içi yasaktı çarşıya çıkmak
Kaçak gideceksek eğer
Terme Caddesi’ne giremez
Sessizce damlardık
Kılıçözü kıyısına
Maç dinlerdik pazar günleri
Çarşıdan dönünce
Platformun üstünde
Dikkat kesilirdik “Goool!” diye bağırmak için
Halit Kıvanç’ın sesine

Yoksul köy, kasaba çocuklarıydık çoğumuz
İlk aylarında okulun
Ölçümüz alınır
Takım elbiselerimiz dikilirdi
Temizlik yapmamız için
Sarı renkli, biçimsiz
Sabunlar verilirdi

Son yılımızda
Öğrenmek için öğretmenliği
Alışmak için köy yaşamına
Gittiğimiz iki aylık köy stajları
Pekiştiği yer olurdu
Paylaşmanın, arkadaşlığın
Ve de dostluğun

Bugün bunlar geldi aklıma
Daha neler neler var anlatacağım
Kırk bilmem kaç yıl sonra
Buluştuğumuz arkadaşlara
O yılları
Zaman zaman yine anacağım

Şimdilerde altmış yaşın üzerinde
Olduk
Hepimiz birer dede
Babaanne, anneanne
Deselerdi ki "Gün gelecek
Buluşacaksınız
Bu sanal ortamda, bilgisayarda
Bu dünyadan gidenleri rahmetle anıp
Birbirinize sağlıklar dileyerek
Selamlar yollayacaksınız"
“Hadi ordan be!” der
Güler geçerdik
Söyleyene de “Aklından zoru var!”
Derdik

Sevgiyle selamlarken
Bu grubu kuran
Öner Pehlivan arkadaşımızı
Aklıma geldikçe anlatacağım
Bölük pörçük de olsa
Çizgili pijamalı, yatılı öğrencilerin
Macerasını
………………………………………………………………………
19 Ocak 2017
Numan Kurt