ESKİ BİR ŞİİR
gecenin karası değil dokunan
şiir eski kalem kırık söz tükenmiş avareyim kar taneleri kadar üşüyorum eski bir yara kanıyor kafesine sığmıyor yüreğim sessizliğin öte yanından kime sorsan yabancı kime sorsan el sigara da unuttu beni tükenmiş şiirler gibiyim tanıdık bir sözcüğe tutunsam bir yanım eksik kalıyor bir yanım yaralı |