ZAMAN
ZAMAN
ey rüştünü ispat etmiş zaman ben seni acımasız yüzünle tanıdım önüme konulmuş bir roman gibi sayfa, sayfa satır aralarında gizlenen sırlarına aklımız ermez mi sandın boşuna mı isyan eder şairler her satır sonuna koymuyorsa ünlem hayata nokta koymak ta neyin nesi hükmedemiyorsak durdurmaya seni virgül koyar soluklanır da geçeriz sen rap, rap adımlarla farkında olmadan dönersin biz farkında göçün hatırla Veysel’i ne demiş “iki kapılı bir handa, gidiyorum gündüz gece” kazık mı çakacağız sanki sen zenneler gibi dönersin biz türkü, türkü yürürüz aşka ki ondan geldiğimizi bilir, yine ona döneriz velhasıl amaç aynı sen güneş ve ay’a mahkum biz şiir ve aşk’a şimdi söyel hangimiz vuslata yakın Efkan ÖTGÜN |