Sonbahar ResitaliŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Düz yazıyla deneme bölümüne astığım bir yazımın düzenlenmiş halidir. Hani demiştin ya ’ Anlının bir köşesine Yaz beni diye Ben seni varlığımın kitabına yazdım’ Hatırla sevgili ’ Bir sonbahardı Sararan yaprak misali Sarardım da Gidişine dur diyemedim Çelimsiz bir tohum gibi Düştüm toprağa Sen nefes vermeden Yeşermedim Kırıldı gururum Boynum büküldü İçim kan ağladıda Göz yaşımı dindiremedim Bilsemki bu istasyondan gidenler döner geri Beklerdim bıraktığın yerde seni Budalalık olurdu belki tek yöne aldığın bileti görmeseydi bu deli Umudumu yükleyip götürdüğün o kara treni izlemezdim maziyi izler gibi Zaman çok sayfaları çevirdi Kaç mevsimi sonbahar geldi geçti Soluyordu mazi gözlerimde Tıpkı o gizlice okul gezisinde çekildiğimiz fotoğraf gibi Önce gözlerin silindi Sonra sözlerini unuttum Kaç şiir yazdım sensiz Kaç mısra çizdim Saymadım kaç mevsim eskidi Kaç iklim Soldu takvimde Bin yemin ettim de Döndüm kıbleye Seni seven bu yüreği Affedemedim Bir Sonbahar beklerim Ömrümden Bir son bahar erteledim hatırlamak için unuttuğum dünleri Mesafeler kiralık dualar gibi durur beklerim Ruhumun yokluk Darağacında Ne suyun ferahlığı Ne ateşin sıcaklığı Ne yaz günü sevecenliği Ne ilk bahar Sevinci Anlamadım Anlamadım hiç bir şeyi Anladığım tek şey vardı yakıp yüreğimi Ve gittiğinin gerçeğini Yine böyle bir sonbahar Ellerinde sararan yılların izi Umutlarımı sırtlayıp koyduğun valizi Sonbahardı yazdığın şiirin ismi Tıpkı içimde yanan o hâr gibi Hercai oynaşların diriliği Karşımda duruyordun öylece pişmanlığın resmi Sana sonbaharı yağmurları sordum aa sevgili Sırılsıklam aşkla ıslandığımız sokakları Arnavut kaldırımlı caddelerde köşe kapmaca buluşmalarımızı Sordum Yok mu sende Bir hikayesi Hatırla ey sevgili Hani tınısını duyardık şarkıların Islığına dolardık Her nağmesini Ayrılık kokan şarkılar olmazdı bizde ’ biz ayrılmamayız ’ Şarkısını dilimize doladığımız gibi .. Şimdi ne değişmişti de böyle bir yabancının ürkekliğiyle çıkıverdin Neden anlamsız sualler gibi öylece duruyorsun karşımda? Sana ne verebilir ki kanadı kırık uçmayı unutmuş bir kuş Sonbaharımda sararmış dalları mı yeşertebilir misin? Geri verebilir misin toprağa düşen gülüşlerimi? Ya saçlarımdaki akları boyar mısın siyahın gür tonuna? Yıllar sonra bu sonbaharda Bana bakma öyle uzak, uzak Bana b’ak sonbaharımda olamazsın artık son durak! Nuray AYHAN... |