MEMLEKETİM.. AH MEMLEKETİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şu aralar...
“Nasılsın” diye sorma bana birader Efkârdayım çoktandır.. Hüzünlerin dibiyim.. Şu dertli halime maskeler takıp Hiç olmayan mutluluğu katsam da Anlarsın ki; BOYNU BÜKÜK, MEMLEKETİM GİBİYİM Zamanın kısır döngüsü aklımı aldı baştan Ümitlerim zayi oldu kesildim ekmek aştan Katlanması kolay değil olsa yüreğim taştan Engellerimi yıkmaya azim yetemez oldu Konuşunca gök gürlerdi bir zamanlar dilimde Dünyaları taşır idim hem de bir tek elimde Kuşlar kanat açamazdı deli esen yelimde Şimdi bu kahrı çekmeye çözüm yetemez oldu Yitip gitti umutlarım kaldım kara yerlere Yol sormaya muhtaç oldum gönül gözü körlere Er meydanı mekan oldu hain, nadan, şerlere Hal ehline dert dökmeye sözüm yetemez oldu Zapt edildi düşünceler dört duvar arasında Laf demeye fer kalmadı gözümün karasında Hoyrat elinden açılan sinemin yarasında Akan kanları pakmaya bezim yetemez oldu Kış yaşardım boran içi, aldırmazdım ayaza Her ne çıkarsa bahtıma, eğilirdim niyaza İlkbaharda yamaçlardan coşup giderken yaza Çağıldayarak akmaya düzüm yetemez oldu Bülbül gitti baykuş kondu bağımdaki güllere Mutluluk neşe kayboldu feryat düştü dillere Güzel günler umudunu bedbin tüm gönüllere Heves ederek ekmeye hazzım yetemez oldu Boşa koyduğum dolmuyor, dolusu da almıyor Gitti o mutlu zamanlar artık geri gelmiyor Derya, deniz yaşayanlar derdimizi bilmiyor Türkü, ağıtlar yakmaya sazım yetemez oldu 06.01.2017 |
2004 YILINDA YAZDIĞIM BİR KÖŞE YAZIMDA, AKINTIYA KAPILMIŞ BİR SANDAL GİBİ ÜLKEMİZ demiştim
Hala kaptanı olmayan gemi misali gidiyoruz bir bilinmeze
Allah yar ve yardımcımız olsun
Sağlıcakla dost