Manâ Kefeni
Bir bahar olmuşum bir kış
Bir Düz olmuşum bir yokuş Aşk ne derin kuyulara çekildi benden Mana kefeniyle uyandım bugün Ve bir anda soluksuz kaldım. Biliyorum Içinde bulunduğum bu karanlık Birgün aydınlatacak yüreğimi Biliyorum Sebat eden her damla Taşı bile eritir... Haydi şimdi bir duayla dilinden Kalbine indir beni Vakit çok az Belki sadece bir gidiş vakti Kayan her yıldızla birlikte Ben de d/üşüyorum. Duanın en unutulan yerinde Seni bekliyorum. |