*Giyotin
Ben şimdi hangi dağa vurayım kendimi
Hangi yağmurlar dindirir kalbimin sesini Sol yanıma uzanmış sevdam Öyle mutsuz bir çocuk ki gülmüyor yüzü Kahramanıydın sen benim şehrimin Oysa şimdi alıp başını gidiyor bütün bildiklerim Artık gözlerinin renginde değil gökyüzü Ne oldu da, Vaktini beklemeden çekiliyor hayat üzerimizden Buzlu bir cam Hep bir öncekinden evvel, bir öncekinden Bitmiyor gitmeler Düşmüyor cemreler Konup da kaçan kuşlar Bir musalla bir musalla daha Seferber olmuş Bir nefeslik adımlar Payıma düşen Bağırıyor en kuytu köşelerden Taşlar yerinden oynuyor sürekli Öldürdüm sürüsüyle Koca bir şehir kurmuştum gözlerine İçinden vurup yıkmasaydın keşke Her parçam savrulmuş,başka bir hikâyede Kendinden kaçak Kelimeler giyotin gibi ensemde Hiç bir zaman anlatamadım Ve Başı gibi Yarım kaldı gerisi de... Hiç bitmeyen bir gecenin yüreğine vurulan damga GİYOTİN/ 09.01.2017 |