BİR HÜSRAN TÜRKÜSÜ KÖYÜM DAĞAŞAN
*BİR HÜSRAN TÜRKÜSÜ KÖYÜM DAĞAŞAN*
Bir hüsran türküsü köyüm Dağaşan Dağı öksüz; suyu toprağı yetim Dev bir gökkuşağı düşlerken zaman Tutsaktır emekler, durmuş üretim. İnsansız kaldığı o dağ başında Yalnızlık tütsüler sabır taşında Bir su sesi çağlar yanı başında Hiçliğe karışır; bitmiş iletim. Bu zehri içeli kırk bir yıl oldu Bağ bahçe, tarlalar dikenle doldu Çağıltılı yaşam nasıl da soldu. Küresel baskının derdi tüketim. Ne zaman bir insan yüreği değer Hasreti, kederi nispeten söner Ne çare; ziyaret dönüşle biter Dilde göç ağıdı, yürekte matem. Katledilen umut, sır olan başak Çapraz sorgularda gül ile yaprak Yorgun, mor bir isyan soluyor şafak Güneşi beklerken ağlıyor resim… Gülşen Şendrin |
Kalemin daim olsun
______________________________Selamlar