KÜN FEYEKUN
KÜN FEYEKUN
gitmek mi derdin öyleyse git varsay ki Zühre yıldızını ben söndürdüm gözlerinde kızılımsı saçların kamçılarken tenimi bedbin gülüşleri ben bıraktım dudağına varsay ki adaklar adamadım mihrine öyleyse eyvahlı keşkeler olmadan diline pelesenk gel de vazgeç hicrandan bakma bedenlerimiz ayrı ve çok ta uzağız hele bir kün feyekun de iki ayrı bedende tek ruh oluruz Efkan ÖTGÜN |