CANIMIN İÇİ
Beydağ’ını aştı çektiğim eza
Yolunu gözledim canımın içi Kır inadı çık gel, bitsin bu ceza Seni çok özledim canımın içi Mayınlı kıyıya eyleyip durak Cismi cemaline düşürme ırak Tut sevda ipini gururu bırak Engeli düzledim canımın içi Aşk diye kalbime, döktün kezzabı Kavuşmak adına bunca azabı Her kalemi acı olan hesabı Kendimden gizledim, canımı içi Tutkuyla hemhâlım söküp atman güç Müzmin tutsağınım salıvermen suç Mutluluk dediğin verilmez ödünç Sen ben yok bizledim canımın içi Karadeniz gibi fırtınam dinmez Hasret eyer vurdu sırtımdan inmez Böylesi bir hayat içime sinmez Yazımı güzledim canımın içi Arş-ı ala inler gönül zarında Yokluğunda hiçim gücüm varında Kerem gibi yanıp sevgi harında Yüreği közledim, canımın içi Siyah beyaz hisler tatmaz visali Kayıp şehirliyim yoktur emsali Baştan sona roman tam film misali Çaresiz izledim, canımın içi İnsaf din gereği aç Mushaf’a bak Sevip de sevilmek her canlıya hak Yani diyorum ki, iksirim ol ak Dert birken yüzledim canımın içi Ufkumun sınırsız sonsuz alanı Aklımın tümünü benden çalanı Kırık yüreğimde arta kalanı Dondurup buzladım, canımın içi IŞIK daha fazla, düşmeden zora Topladım şevkimi astım duvara Umudu sakladım gelen bahara Düşleri tuzladım canımın içi Azimet IŞIK 10.12.2016 ÇEKMEKÖY İSTANBUL |
Gönül dostu; Şiirlerin haz veren sesi gönül duygularını coşturmuş…
Beğendim...
Kutlarım...
………....................................Saygı ve Selamlar..