Kör
Tam da Ankara Sanat Tiyatrosunun köşesinde
bir amca fötr şapkalı bir de siyah güneş gözlükleri hem de gece gece olsun be amca dert etme bizde de dolu bakıp da göremeyenler sen çalmana bak bazıları gibi emeklerini çalmıyorsun ya kimselerin... alıp da götürüyor gece gece o akordeon yanımda bir bayan olsa inan hemen dansa davet edeceğim hem de sokak ortasında sarılıp da beline bakmayacağım rüzgarın püfür püfür esen yeline... yerde bir mendil üstünde bir iki beşlik, onluk üç beş bozuk para çok içli çalıyorsun ah amca ah sende de mi gönül yara bu mu sanatın değeri çıkarın bakalım aklınızdan keşkeleri ve eğeri... kör kör parmağın gözüne demedik hiç bir zaman amcaya gör gör bak ne yetenekler var hepsi de ilaç hayatta çekilen sancıya... çal sen amca çal hep burada söz bir daha ki sefere denk gelirse belki de mızıkam cebimde bırakır mıyım hiç seni kimselere aldırmadan beraber bir komparsita sardırmadan... |