Maziden duygular
Çalınca kapımı, maziden duygu;
Girmez gözlerime, birazcık uyku. Odama giriyor; elinde güller; Parçalar gönlümü, eski bir tutku! Öyle bir pişmanlık içimi sarar; Yüreğim çıkıp da, yârini arar. Kalkıp da peşinden gidemiyorum; Karanlık, kalbimin gittiği yollar! Anılar yürekte, çürümüyormuş; Yıllar sonra bile, görünüyormuş! İşte, benim halim bundan ibaret; Yüreğim bu yüzden hep ürküyormuş!.. |