Demelere kandığım,
Desenlerinde kaybolduğum evrenin ayak izi,
Bağlı basiretim,
Kırık bir terennüm yine
Dünde kalan;
Kısık sesli niyazlarımın tek hâkimi
Yine mabedimin solunda tutuklu rahmeti
İçerken aşk adına ve şerbet tadında
Bir iklim,
Doğurgan dünyamın vebali şu miskin gölgem:
Borani bir kıvam,
Yansız bir kelam,
Sonu gelmez bir selam
Yine Hakkın andığı merhameti giyinip de geldiğim
Dil yaram,
Dünden miras bir kıbleyi de hele
Edinmişken tek mesken.

Tereddütsüz mahal verdiklerim…
Satır arası bir belirteç tümden gelen coşkunun
Tekil hezeyanı ve müebbet bir iklimde
Donattığım kelamlarla nikâhım:
Bir katre de olsa israf edemezken sevdayı,
İllet bir terennüm eşrafın güdümlü isyanı.

Haznemde ne çok kırık,
Yordamaya kıyamadığım çocuk neşem:
Hani olmazsa olmaz, demeye
Yok, iken mecalim,
Düşkün bir imde takılı aklın,
Sondan başa güdümlü yine o mermi
Kendi ellerimle öldürdüğüm yarınlarım…

Sezen ama sazan addedilen,
Sinen ama sindiremezken yalan beyanları,
Kalbin infilakı her izdüşümünde yoksunluğun:
Batıl bir rota olmasa da
Vebali yine varlıksızlığımın teminatı
Kara kalem bir resimde son rötuşu fırçanın
Bağımsız oysa ressamın fıtratından,
İnkılâp eylediği hangi rota ise
Teamülü bin bir renkte tutkulu bir aşk,
Hele ki zafiyet bildiği
İkramında cüretkâr namelerin
Bir mabedin dokunulmazlığı kadar kutsal iken
Aşkın makberi,
Gönülsüz olsa da fıtratı,
Nice yangın yine veryansın;
Bir boyutta katmer katmer açmaya meyilli
Güllerden müteşekkil ömrün can pazarı.

Nüansında ne tek düze ne de yanık bir kelam;
Yarınlarına bağlı sandığı yine yüreğin teamülü
Ve indinde sonsuzluk iken nifak sokan
An ile arama,
Arafta kalmanın müşkülü
Yine bedensel idrakin mürşidi son bir darbe,
Daha demenin zevkiyle yakarken bağrımı.