Yolumun üzerinde yolumdan geçen bir şarkıydın unutulmayan

Biri bana pişt demiş duymamışım bir tek ben
duymuş yedi düvel

şimdi yüzüm yollara dönük
kapalı perdelerim kapım örtük

bir sürtük zamane
zamanın oyunu muydu
kimdi kimdi kimmiş diye sordum
fazla kalmamışsın şehirde
üstünde bir yolculuk hali varmış
küstün de dönmez misin artık
oysa ne çok beklemiştim
yollarımızın her yaz kesiştiği
yolumdan geçen o çok sevdiğim şarkıydın
o şarkının nakaratı gibiydin hayatımda

der miydin dargın ayrılmayalım yoksa o başkası mıydı ki
biri bana hişt demiş de bir ben mi duymamışım
duysaydım büyürdü çiçeğim boy atardı
sığmazdı içime
halelenir harelenirdim

ama senin üzerinde bir yolcu hali varmış
uğramayacaktın belli
bir bahane uydurup gelmeyecektin
geçiyordum uğradım kabilinden

satırlar geçti gözümün önünden
selama durdu günaydınların
çatlamaya yüz tutmuş bir tohum gibi aşk ve sen
ki helal kıl gülüşlerini aşkım

kalan ben her seferinde giden sen
ne çıkar adımı dünyaya yazsan
bir faniyim nihayetinde
ve anladım ki kısa aşkların da ömrü
bir süre sonra
ölüyor aşklar da
geriye kalan küller oluyor

şimdi bilsen nasıl bir uykuya daldım ki kör kütük
bir şarap kadehinin tortusunda
batır parmağını tadıver şimdi
ayrılığın tadını sen de

Yüksel Nimet Apel