TUTKUNLUĞUMNasıl söylesem, bilmem ki Sana olan tutkunluğumu Sen koskoca bir çınar olsan Dalına tutuna bilir miyim senin Gönülünde bal petek olsam Damla damla eriyip dolsam Takılsam ipek kozasına bir teline Beni de alıp içine sarmalyıp dolasan Sonra hiç çıkamasam Hüzünlü tebessümlerimi Yine de unutabilir misin beni... Alın yazısı yazılı Kaderimde sen varsın Bahara olan tutkunluğum gibi Açılsam çiçek çiçek kozalarında Yalnızlığımı unuttum ben de Çoğu kez yarınlarımda Zalimin karşısında eğilmedim Doğrunun yanında oldum Hayat boyu koştum Bir adım ilerlediğimi bilsem Yüce insanlığının karşısında küçülür ufalır İnsanlığımdan utanırım... Aç olanı gördüm Ekmeğimi onlarla paylaştım Toz pembe hayatımın Her zaman karanlığında büyüdüm Kahkahalarında boğulsam bile kalabalığın Bana unutturamadı ağlamayı, insanlığımı Bir kez bile saygı görsem Utanır olurum bir nevse saygısızlığımdan Unutamam seni Bin kez aşık olsam da Bir kez seviyorum duysa kulağım Yine de unutamam Sana olan tutkunluğumu Asla seni, asla seni, asla... Behçet Bük 1637/11.12.2016/22.35’’Behçet Bük |
Kalemin susmasın
________________________Selamlar