DOĞA DİLİBülbül gülle konuşurken Tanık oldum inanırsan Bülbül güle şakırdadı Kızardı gül yanağından Barış için zeytin dalı Uğurdur yonca yaprağı Kardelenden ilham aldık Çiçekte bulduk sevdayı Mor menekşede asalet Papatyadan tuttum niyet Başka yerde aramayın Doğadadır medeniyet Veyselin nevruz çiğdemi Erken açtırır bademi Aşıklara çiçek sunar Kasesinde taşır demi Ne ararsan doğada var Sana sağlık şifa sunar Betonu az yere gitsen Her tarafı kekik kokar Biraz ilerde su sesi Su doğanın neşesi Takıldım böğürtlene Çok hoş olur meyvesi Tepeyi aştıkça ışıklar Yıldız gibi parlıyor Şu şehre yaklaştıkça Renkleri çoğalıyor Doğa gerek kent gerek Doğayı incitmeyerek Soğuk beton şık görülür Bahçesine gül dikerek... CEMAL EROĞLU- IŞILDAYAN BOT’ tan bir parça |
kalemine sağlık