ÇOKTAN ÖLDÜRÜLDÜ KAHKAHALARIMIZ
Çoktan öldürüldü kahkahalarımız
Dönerken ruhumuz kurak topraklara Solduruldu bütün yeşiller Karardı gökyüzü Artık her gün fırtınalar kopuyor yüreklerde Bir yangın yerine düştü canlarımız Birer birer. Sonunda güneş utandı aydınlığından Ve kaybolup gitti maviler.. Yarınlardan endişesiz günlere uyanmayı özledik Özledik aydınlık sabahları Kahrolası hain iblislerin tuzaklarında Sevdiklerimizi kaybetme korkusuyla Sıkışırken yüreğimiz Artık yeter!! Bitsin bu kara günler Çaresiz olmak yakışmaz bize Yakışmaz böyle yaşamak Yenilmeyelim sakın bu lanet teröre Haydi;uyan Türkiyem Ne olur uyan,aydınlık güneşli günlere Bitsin bu zemheri kışlar Özlediğimiz bir bahar kokusuyla İstediğimiz tek şeydir yaşamak Hür ve de özgürce... Gülseren MORKAN 12/12/2016 |