Sade Nem Kaldı
Kuraklaşıp toprak, çatlattı beden
Çiğleri dururken, sade nem kaldı Çaresiz derdine, ararken neden Gözyaşı kururken, sade nem kaldı Güzünü bekleyen, bozulan bağdı Karlarla kapanmış, gariban dağdı Örümcek ördükçe, gözlerde ağdı Buzları kürürken, sade nem kaldı Anıları bile, silip süpürdü Oysa mazisiyle, öyle çok pürdü Kapanmaz yaraya, merhemi sürdü Zamanla yürürken, sade nem kaldı Dizlerinin bağı, çözülmez iken Bağrına saplandı, sivrilen diken Kaderdi incitip, boynumu büken Peşinden sürürken, sade nem kaldı Gönül divaneyken, yoktu dermanı Yazılmıştı oysa, çoktan fermanı Teselli etmezdi, artık ermanı Kalbini bürürken, sade nem kaldı Buğulu camlara ismini yazdı Anlık bile olsa, içinde hazdı Silindikçe izler, yüreği azdı Umudu çürürken, sade nem kaldı Nesrin Önem 06 12 2016 Tekirdağ Belki kader, belki ilahi emir Güçsüz ve acizdim, elimden çaldı Derin deryalara, attığım demir Hasretle vururken, sade nem kaldı.... Sadık Yılmaz Teşekkürler değerli kalem dostum |
Yazılmıştı oysa, çoktan fermanı
Teselli etmezdi, artık ermanı
Kalbini bürürken, sade nem kaldı
___ Sevgi dolu yürekten dökülen böylesi güzel ve hüzün sarmalı şiirdi İçtenlikle kutluyorum şairem
Sevgimle