Son Kale
Uykusuzluk,
Biraz sarhoşluk, Ve tadınca duyguları İsyankar gönlüm; Ah fanidir, derbeder ömrüm.. Sen olmak istese de gönlüm, Ağzımdan çıkan hezeyandır. Zira sen varken; Sen olmaya çalışmak ziyandır. Ama yoksan; Prangalarını çöz zihnimin Bırak alev alsın bedenim Nasıl olsa küllerimi, Kaf dağına Atacaktır meleğim. Bir de varsan; Tanrım, sanada gelemez ya ölüm, Bak bir parçacık sendende üstünüm Öyleyse azad et bitsin, Bu zulüm. Heyhat! Anka olsam kanat açsam Sana selam ederim. Ölüp ölüp dirilir Sana bakar Bakar işte derim İşte budur benim Gerçek eserim |