yatağın ucunda uyuya kalmış yastık
silah sanayine hizmet eder gözlerin bir bakıma
cansız bir nesne vasıtasıyla ölmen ne garip
oysa klarnet sadece üflemeli bir çalgımız

yatağın ortasında hücre zengini kan
rotasyon gereği ellerini oynatıyorsun
bu son konuşmamızda
dudaklarını ve dilini ölümüne saklıyorsun
ne hiciv birşey fezanın senin için
havai fişek markasından başka birşey ifade etmemesi
oysa ormanlardaki ağaçların büyüyünce ne olacaksın
sorusuna bir yanıttır boşluk
kımıldayan neren varsa,şimdi kımıldasın
yoksa bu piyano seni ölüden sayacak


yatağın ortasında biraz siyah üzüm
şarabın damarından bestelenmiş
ne garip bir hal bu oda
müzisyen olmak için illa ki bir müzik aleti çalmayı bilmek
gerektiği aklen kurtulmamız gereken birşey
tadın hafızasında o an vurulmuş bir kadın
müzikal bir cinayet
neyle çalıyorsan onla zikret!


yatağın başında iki kirli beden
kokusu çarşaflara sinmiş,
nedir böyle kan lekesini gözümüze sokan beyazlık
oysa bütün ayrılıklar mat renginde seçilmeli
beyazın alımına teslim olmamalı leşin diriliği
pekala insan gözü aldanır
insan gözü aldatır...


ağır yaralı bir yatağın yanındayım
ağaç desen yok, gök desen yok
elbiselerin içleri bile boş askıdaki
kahvaltısı yok,şarkısı yok şansı yok
yatağın kan grubunu bilen yok


bir ayağı kırık diye vurulmuş ağır yaralı bir yatak
üstünde kaç kişi uyumuşsa
şimdi gözaltı
şimdi rimel....