Ne zaman seni ansa yüreğim
Sensiz geçen zamanları sorar..
Buruk bir tebesüm yüzümde,
Gözlerim!..
Yeşil gözlerini arar...

Tutsak eder kendine o bakışların,
Bir başka mevsim yaşar şu gönlüm.
Gülüşünde saklı gizemli sırların
aŞKı tebesümünde tanıdım ömrüm...

Başka bir ışık arama gözlerimde
Yitik zamanlardan sana geldim yine,
Yüreğinin yörüngesine!..Kalbine.
Sensizliğin izleri,
Öyle!...Öyle çok ki içimde...

Belki şaşırdın,
Belki unuttu sandın.
Şüphe duydun,
isyan ettin andın.
Geceleri,
Azad ettin belkide benden;
Senden sonrası ben;
Sensiz zamanlarda yandım...

Beklemem artık Güneş doğsun
Mehtaplı geceler yeter bana,
İsterse Yıldızlar yanmasın sönsün
Ay ışığı gözlerin yeter bana..

Şimdi!...
Kederime seslenme zamanı!
Ey!.. keder,
HAKKIMI HELÂL ETMİYORUM SANA,

Kaderim sensin.
Seviyorum seni,
Ölmeyen aŞK’la...


Yüreğimsin
Serap BOZKURT