(Konuşmadığımız Her Dakika Seni Kaybetmekten Korkuyorum.
Kan Ağlıyor Papatyan!...)


Üşürken papatyalar şafağın çiğlerinde
Yüreğime!.. yakan hasretin düşer
Uzanırken ellerim buz tutmuş ellerine
Taş olmuş kalbinde mezarım deşer...



Ellerim eflake el açıp uzanırken
Başımda taç olur, gökteki yıldızlar
Ve!..
Rabbim duyar sanki feryad-ı figanımı
Mutluluğa kucak açar hep gündüzler...



Bir rüzgar eser gönül dağlarımda
Getirir seherlerin, tatlı meltemlerini
Bir serçe konar, penceremin kenarına
Boynu bükük, Sanki!..
Bilir yüreğimdeki, hasret matemlerimi.



Çıldırır sanki, kanat çırpar delicesine
Vurur kendini seni beklediğim pencereme
Bahçemde papatyaların boynu bükük;
aŞK’a düştüğüm gün gibi,
Acılar çöker her geceme...



Söyle şimdi sevdam !..
Dinmiyor! dinmeyecek mi? içimdeki sızım;
Ben senle dopdoluyken,
Yüreğinde hep azım.
Baharımdın! güzüm oldun,
Ah!!.. Kapkaraymış şu bahtım,
Kapkaraymış alın yazım...



Sanki, martılar çıldırmış; çığlık! çığlığa!..
Deniz kokusu sarmış hayallerimde bedenimi
Ağlarken dalgın gözlerim,
Gel!..gel..hadi tut ellerimi...



Rüyalarımda esen rüzgarlarda
Düşerken gözümden ıslak düşünceler
Dudaklarım kurağında, kifayetsiz heceler...



Seviyorsan eğer aç sende kollarını
Bekler bir ömür boyu,şu yorgun yüreğim
Ölümsüz sevdamda kırma sen dallarımı...



Ben;
Ateşlere kanat açan, ebroli bir kelebeğim...
ki!aŞK çıkmaz bir yol imiş;sokak sokak dolaşan
bak;İflâh olurmu söyle;
Seven Yürek ile dalaşan...



Kabusa döner ihanetin, har olur hep içimde
Zamansız açar sanki, kokar yaban güllerim
Ruhum terk eder beni, sanki artık göçünde
Ah!...Ah! bir tutsan! üşümeden şu ellerimi...



Sancılarla kıvranan karanlıklara inat,
Seni düşündüm sabahlara dek.
Ben ıztırap çocuğu, geceler bana sırat
Yüreğimde sen varsın, sen!..Sen bir tek.



Ömrümün bu dönüşsüz yolunda,
Yorgun şu sol yanım, bitkinim!.. dermansızım!..
Biliyorum sen!.. Sen varsın sonunda,
Allah’ım bitsin artık,bitsin artık kanayan yaram
Bitsin artık dinmeyen sızım...



Yüreğimsin
Serap BOZKURT