ÖYLESİNE ÇOK...
Uçuk sevgilerin
Kaçık gerçeğinde, Çılgın fikirlerin Hoyrat deliliğinde, Çıksam karşına, Seni senden istiyorum, Seni seviyorum lann desem!!!... Hülyalara daldığım gecelerin, Ve senin yokluğunda, Başımı koysam omzuna… Burnumu dayasam, yamaçlarında biten yaban güllerine Ve koklasam doya -doya… Yıkasam ellerimi, su içtiğin pınarda, Ve sere serpe uzansam, Yatsam çaprazına yüzükoyun, Gönül sarayının yeşil meralarında… Seni yaşasam, Bütün ağrılarımı dindiren Beni sımsıkı saran kollarında… Güzel gözlerinin derinliğinde Kulaç atarken bulsam kendimi… Rotamı yitirsem, sarhoş edici eşsiz yosun kokunda… Of be güzelim offf offff… İçimi yakıp kavuran bir kor oldun Yazması kolay ama Anlatması çok, çok zor oldun… Sözün özü: “ sen ve ben başlangıçlı” Ve sadece “Sen ve ben bitimli” bir hikaye bu. Arkası yarın’ın bitmez bekleyişinde Heyecandan titrerken yüreğim, ellerim, ayaklarım İster inan ister inanma, Arada bir daldığım uykumda bile, Vallahi seni sayıklarım.. …………….. Nerden çıktın be karşıma nur yüzlüm bilmiyorum Dedim ya dağlar maralım Seni senden istiyorum. Ve seni öylesine, Öylesine çok, Ama çook, seviyorum… Necati OCAKCI ANTALYA |