MATEMLER BİTMEZ*
Ruhumuza uzaktan dokunan duygular
Birden süzülür gözlerdeki yaşlar Bedenler derin acılar hisseder Eller titrer, yıkılır yürekler Herbir yanımızı hüzün kaplar Matemler bitmez, sızılar başlar İnsanlar birbirine uzakken gönüller ağlar Bedenlerdeki yaralar durmadan kanar Gururlar içten içe kırılır yüreklerde Umutlar biter nefeslerde Yıkıntılar oluşur gönüllerde Gözyaşları anlamsızlaşır gözlerde Hasretle dolar içimiz ufuklarda İnsani değerler biter mavilerde Sevgiler erir gider anılarda Ruhlar çağırır bedenleri gecelerde Matem gözyaşları akar Durmadan içimiz sızlar Rüzgâr sert sert eser Eller titrer, hüzün akıtır gözler Ayağımın tozuyla gittiğim karlı yollar Yolların buz tutulmasıyla kırılan dallar Gerçek yüz maskesini saklayan ruhlar İki yüz maskesi takan sahte insanlar Ülkemde paramparça kesilmiş bedenler yaşar Minicik çocukların kırılan gururu yürek dağlar Çirit atar ülkemizde vampir ruhlu soysuzlar Benlikleri yakan içsel yangınlar başlar Înadına, biz artık hayatı huzura boyuyoruz Înadına, Çoşkuların arttığı şiirler yazıyoruz Înadına, ağlamadan huzuru düşlüyoruz Ahh biz yaşarken, huzurla nefes almak istiyoruz... Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar |