Uzak Şehirlerin Namuslu İnsanları
Uzak şehirlerin uzak kasabaların
Taşralı, eli yüzü düzgün Şalvarına ve uçkuruna sahip En namuslu insanlarıydılar onlar... Orada da güneş Zamanında doğar zamanında batardı Ve insanlar kuşluk vakti Sadece sevdikleri ile yatardı... Selamın kelamdan önce geldiğini bilirlerdi İnsanlar dolu dolu Hayat kitabını okumada ilk sırada İşte burası Anadolu Coğrafyanın tam kalbi Binlerce medeniyet Bir gün insanların kendilerini tanıyacağını bilmeden Yaşadılar özgürce... Uzak şehirlerin tarlalarında Sıcak yaz günlerinde Testilerini ağızlarına dayadıktan sonra Yanık yanık türkü söylediler sevdiklerine... ’’Hoca Nasreddin gibi ağladılar Bayburtlu Zihni gibi güldüler’’ Bir tek şeyi bildiler Çalışmak çalışmak çalışmak... Alnına bir gram leke bulaştırmamak.. |
Yürekten kutluyorum kalemin daim olsun güzeldi eseriniz
saygılar bıraktım....