Hüznümün ince gülü...Sükûta hüküm giydim belki de ölene dek Feverânım başımı eğmesin diye gülüm Varlığım yokluğunsa yokum sen gülene dek Bakışlarına buğu değmesin diye gülüm Fâni olunan yerde vuslata gelmez sıra Hicrânıma razıyım yayılsa bin asıra Düşünme ahvâlimi gölgemden bile ıra Düşlerini karanlık boğmasın diye gülüm Ayna aksiyle mâruf anlayacaksın sabret Herşey bilinmek için sır kalmaz ilelebet Aklın sustuğu yerde delilik erdem elbet İzâfiyet izâha sığmasın diye gülüm Hani dost ki dostuna ömrünü adayandı Yaşarken öldürmeye özün nasıl dayandı Saklandığım bulutlar çölün bağrında yandı Yağmurum yüreğine yağmasın diye gülüm Yalnızlık paylaşılmaz diyordu ya bir şair Gayrısını al da git dünüm günüm vesair Şeb-i yeldaya gömdüm ne varsa aşka dair Güneşin mezarıma doğmasın diye gülüm .... |
Çok güzel şiir okudum...