Beyân-ı HâlYa ben çok sonra farkettim ya da zaman gölgeledi Görünmez bir tapduk eli beni yokluğa eledi Sarmaşıklara tutundum kayboldukça karanlıkta Oysa ışıktı muradım gül ektiğim virânlıkta Yabancıydım bu âleme yaban sandı âlem beni Kör kuyuda çırpındıkça nâra kattı kelam beni Sükûtun keskin dişleri kemirdikçe idrâkimi Kimi kemâldir zannetti lal-ü ebkem sandı kimi Hakikâti aradıkça yenildim kendime çokça Aynam sandığım silüet fersah fersah ıradıkça Belki göğe yansır diye suya saldım düşlerimi Kıt aklımla bilemedim kaç adımdır kut erimi Uçurumda örselendim yanılttıkça nâr-ı beyza Bir ucunda gayya durur bir ucunda sonsuz fezâ Ey kimsesizler kimsesi, gözetensin her ân beni Ya tut kaldır ellerimden ya boyasın Kur’an beni .... |
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.