Geç KaldınŞair libasıyla âşk d/okuyan yâr Bir nefeslik mısran ile yüreğim uzaklara dalar O aşk tüten bakışlarını sürerim, yüzüme, gözüme... Ey yâr; Ay bastı gecemi bir büyü vardı edasında, işvesinde, nazında... Ne çok hayallendim uykusuz düşlerimde Sana rastladım çalısında, dikeninde, gülşeninde... Ömrüme bahar sefası astı ahir ömrümün son deminde Bana şiirlerden ütopyalar kur yine Eylül hazan, Nisan bahar, Mevsimlerce yağsın sağanak telaşlı yağmurlar! Süzülürken Leyla F/aslından okunur, iklimler coşar... Biz olan ruhuma üflensin dudaklarının arafından goncalı dokunuşlar Ey yâr ; Âşkın duası işler hallerime a/yan Ah bu şarkılar Menzilini bulan makamdan okur zaman Dökülür geç kalan sin/eme yaralarım kanar! Ey yâr; hangi imgeye dokunsam cefa Umuduma zarar Derde çarem geç kaldın Ah geç kaldın! Aynalara küstüğümü bilmesin!... O halimi ifşa eden duygular Hissi evvelimden gelen yorgunluklarla imtihan olan çarem Ah geç kaldın! Derde çarem geç kaldın! Ey yâr; Bir şiir dokunuşun vardı Ona da Geç kaldın...! Nuray AYHAN... |