Günleri bile karıştırıyorum uzun zamandır
Geceleri dışardayım,
Gündüzleri yatakta
Dışarı çıktım, haftalar hatta aylar sonra
Korkuyordum insanlardan,
Kendimi gördüm yürürken,
Bastığım su birikintisinde
İki kan çanağı göz ve morarmış altları
Hastalıklı bakışlarımda
Sararmış ve bir bitmişlik gördüm,
Yağmurdan arta kalan bulanık suda
Kurumuş çatlamış dudaklar, dağınık saçlar,
Kirlenmiş, kokuşmuş kıyafetler ve…
İstenilmeden gelinen o nokta
Bitkin, yorgun, yarı ölmüş bir ben gördüm
O halimi hatırlayarak eve döndüm
Pizza kutuları, kola şişeleri,
Elbiseler dağılmış odanın her yerine
Bir kâbus içindeyim, bir depresyon
Aynadaki ben, bana baktı korktum
İki tokat attım yüzüme, geldim kendime
Açtım pencereleri,
Topladım bir karton kutuya sana ait zırvaları
Temiz havanın içeri dolmasıyla açıldı birden gözlerim
Temizledim evimi ve kendimi
Takvime baktım tam üç ay, iki hafta,
dört gün ve dokuz saat olmuş
Sen benden gideli yani benden geçeli
Kendime kızdım, haykırdım
Bir gülümseme hissettim dudaklarıma
Baktım kendimdim artık
Açtığım pencereden temiz havayı içeri aldım
Seni de eşyalarınla beraber çöpe attım…