Dirhem koymaz sessizlik,
Densizliğim de dillerde hani,
Zehrimi boca ettiğim bir gölgeye
Kıyamazken aklım sıra,
Bir müebbede yansıttığım

Küskün hayallerim hayli sancılı,
Gıyabında tokalaştığım kaderim mademki
En destursuz ikbali şu sırdaş gecenin,
Demelerle mi geçecek ahir ömrün girizgâhı?

Serkeş bir tınısı var gizemimin;
Detaylarda kaybolup satır arasına gizlendiğim
Biraz hatta fazlasıyla soluk bir ten,
Şu yazmadığım cümle az öteden göz kırparken.

Kurak bir kıtadan geldim dün gece:
Hayli günahkâr ve sakil bir darbede
Düştüm içeri,
Derken demlendim
Geçit vermez hücremin yanık ve cimri bağrında,
Bir el verin, dercesine.

İsyanım mı tabi olduğum yoksa
Gölgem mi acılardan kavrulduğum?
Hadi, sus sen de ben gibi mi demeliyim
Bir sonraki sorguda,
Mabedimi yıkanlara inat
Edindiğim şu cübbemde
Saklandığıma biat
Yine de şekilden şekle girer hüznüm,
Bağrıma taş bile basmadan,
İmge imge tükürdüğüm…

Mecazi bir aşk benimki:
Ne sevdiğim belli ne de sevdiğime dair bir kanıt,
Bakma da sen asla yüzüme
Hele ki gözlerimin akında kaybolmaksa meramın
Gel, varsın kanayalım el ele.

Sevemedin belli ki ne günahlarımı ne de beni,
Tecelli eden miydi de sükûta sattın benliğini
Derken tezat bir güftede boş mu verdin
Hayatın mızrabına yüklediklerini?
Belki de tehir eden değildin
Her ne kadar inatla peyda olan;
Sakil bir rabıtada ıstırabı ile hemhal bir sure.

Gönülsüzüm fazlasıyla,
Gönülden hibe ettiğime de sakın dokunma:
Susmalara bürünelim usul usul,
Sözlerle yıkandık sözsüz ölelim,
Seyrinde gök kubbenin satalım her kırpık yıldızı,
Şairi de gömelim şiiri de sükûta sarıp
Haczedelim evrene:
Kırık mihrabımın kıblesini de yâd edelim yavaş yavaş,
Söylenmedik ne varsa bırak konuşsun, yerin duymaz kulağı,
İşkillendiğimiz her gölgede saf tutalım sonra:
Arsız bir şarkı olalım varsın bu gece,
Uyutalım kuytularda ölü ruhlarımızı
Ve şaibeli bir aşka düşelim:
Hem belli mi olur,
Evreni sahipleniriz ve karışırız boyutsuzluğumuzla
Kuşatıldığımıza dair olmasa da tek emare.