SEYYAH...
Ayaklarımın altında kayan
Kum tanecikleri kadar bile değil Beni aslıma taşıyan yolun bedeni... Ben sordum Çöl sustu Çünkü yoktu ikimizin de Varoluşa gerekçesi... Sonsuz gibi duran çölün de vardı Elbet nihayeti. Herşey gibi... Sonsuz gibiydi hepsi, Dile gelmez olan; Başımın üstünde dönen gökyüzü, Ayaklarımın altında eriyen çöl Ve ellerimden kayan zaman... Seyyahım Dilsiz bir alem, Sağır bir yol, Ve konuşkan kederler beraberimde... Mükemmel sessizliğinde boşluğun, Yalnız bir seyyahım hiçlik heybemde. İstesem de, İstemesem de... |
Şiirin büyüsü tuttu beni Kutluyorum harikaydı
Sevgimle