Fırıncının AşkıAy yüzlü güleç kişi Gülüşüne söyleyecek sözüm yok Sıra dağlardan süzülür ya kar suyu Ve ırmakların kıvrımlarına vurur ya güneş pırıltısı Ve dağdan bir ceylan iner ya kıyıya Narin ürkek ve sürme gözlüdür ya Gülüşün aşktır desem Yanlış anlama Ceylan aşkı... Ay yüzlü güleç kişi Gülüşüne söyleyecek sözüm yok Gecenin tuvalinde yıldızlar serpişir Ay’dan aydınlık yüzüne Bundandır sarınıp uyumam gecelerin demine Gülüşün yeni günün eskisinden mirasıdır Gülüşün geride bıraktığın eski günün yasıdır Gülüşün aşktır desem Yanlış anlama Ay aşkı... Ay yüzlü güleç kişi Gülüşüne söyleyecek sözüm yok Platonik bir gökyüzüdür gözlerin Baktıkça içine çeker gözlerimi Uçurtmalarımın ve kuşlarımın mavi renkli ovası Yüreğimin en korunaklı yuvası Gülüşün aşktır desem Yanlış anlama gökyüzü aşkı... Ay yüzlü güleç kişi Gülüşüne söyleyecek sözüm yok Yüzündeki nur aydınlığın pusulası Dudakların cennetin yasak elması Gözlerin de keşkelerin yaylası Gülüşün bir şiir! Ben bir garip fırıncı Aşk olmasa nasıl çekilir bu kadar sancı Gülüşün aşktır desem yanlış anlama Fırıncının aşkı... ( Yüreğinin ateşinde aşk pişiren bütün fırıncılara... ) |