Sonbaharın Hüznü
Sonbaharın bu hüznü, her tarafta görülür
Gözlerde nemlenince, yüreğe gam örülür... Yağmurlar başlayınca, dostumuz toprak doyar Felakete dönmesin, çiftçiye ince ayar... Okullarda açıldı, öğretime başlandı Anneler ve babalar, birazcık telaşlandı... Yapraklar birer birer, yumuşak iniş yapar Ölümü hatırlatır, insan bundan ders kapar... Sobalar kurulacak, gariban evlerinde Odun kömür derdi de, bitmez yerli yerinde... Kışlık yorganlar çıkar, yazlıkları kaldırın Daha az üşürsünüz, pekmezlere saldırın... Hava geç aydınlanır, akşam erken kararır Göçmen kuşlarda gider, yuvaları sararır... Kaloriferler yansın, çocuklar üşümesin Kışında yazıyoruz, gelir mutlaka esin... Başında son olsa da, adında bahar var ya Tedbirinizi alın, sonra kalmayın yaya... Eylül ekim geçiyor, Kasım’a Allah kerim Yağmurun peşi sıra, karları da beklerim... Karıncalar çekilir, sinekler ölür gider Çobanlar koyunları, başka bahara güder... Eşkıyada dağlarda, fazla kalmaz soğukta Darbeyi vurur Mehmet, zafer vardır ufukta... Bu sonbahar gününde, beyitleri dizmişiz Hayatı dolu dolu, imbiğinden süzmüşüz... Haydi, gel artık kışım, beyaz güzellik olsun Vatanın her köşesi, sevgi muhabbet dolsun... |