Müebbete Hapis...
her
sabahın bir ceremesi var, nedense ben de hep aynı hep aynısı sensizliğin kancası yokluğunun sancısı takılmış bir kere, bir türlü kurtaramıyor kendini kurtarmağa da niyeti yok gibi yok gibi, sanki... ip atlar mı dersin kader nasıl becerebilsin ki tutulmayınca iki tarafından da, her türlü gayret çıkmaz sokağa mahkum, suç/u sevmek inadına sevmek ölümüne sevmek yargısız infaz olunca düğün dernek kim ne eyler bekler bekler yine bekler... bilinmez kaç sabahlar daha geçecek gözlerim de hasret yüreğim de ateş volkanlara nispet ben azap diyeyim sen gazap de farkı bilemem ki ne, bu nasıl bir duygu nasıl bir his bende müebbete hapis... (Berlin,11.10.2016) Talat Özgen |