Sancısındayım
Ancaların kıvrandırdığı beynim
Sanmaların tuzağından düşüyorum hayata
Ölmeden doğan günün bilmem kaçıncı anında
Vuruldum ben gülüşlerinin anlık yankısına.
Ak ellerin, ak olan rüzgârında
Annemin beddualarını yakalarım.
Zaman, zamansız geçerken kapımdan
Bir lahza durup çalmaz, sevdadan deli olmuş duygular.
Ben o bildiğin sevdalılardan değilim diyor
Düşerken, cemre toprağa
Nağme nağme düşüyor gözümden dili lâl olan
Dudağı aşkın en mahrem noktasında titreyen

Antik kentin yolcusu,
Nergisler kulağını yola dikmiş dinler.
Kuyulardan bir ses:
Midas’ın kulakları eşek kulakları

Diktim kulaklarımı karanlık yollara,
Melekle, şeytan arasında sıkışıp kalan.
Sahte/kârın
Üç/kâğıdı

kayboldun âşkın pempe yanağı.

Ey şair,
Âşk senin neyine,
Sen yandıkça düşersin şiire
Beyaz sayfaların rakkası ile
İşbirliğine.

Bırak sevdaları Midas’ın mirasçılarına
Hadi kalk gidelim şair, âşk senin neyine gerek?



M.Ö/2008
kahramanmaraş