Yalın ayak yürüyordun, Ayakların düşüncemdi; Bir kırık camın üstüne bastın !..
Yerle yeksan aynalarda, Yüzünden düşen bin parça Buğulandı bakışların; Uzaklığa yakın sitem, Yüreğime silemedim; Bu yüzden gecemdir, anla, Gün-yanışlayan* saçların !
Ağladın renksiz gözlerle, Belki de sevmek istedin !.. Bende aradın yüzünü, Sen, seni sevmek istedin!
Sorma ölmezliği bana, Ecel gelse bahanemsin! İstemem acı çekmeni, Değil mi ki, Bir-tanem’sin ?!
Aşk içine doğmaktaysa, Gerekmez kalbi sınamak; Gel, birlikte dindirelim, Düşüncem, kanamakta bak !..
YUSUF BİLGE
*) Güneşi taklit eden anlamında Akdeniz Bölgesi’nde ayçiçekleri için "GÜN-YANIŞLAYAN" tabiri kullanılır.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÖNSEZİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ÖNSEZİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.