sözün beni çektiği yer"havaya attığım taş yere düşmeden biten şiirler" durdum mumun dibini aydınlatmadığı yere bakıyorum bir sorusu çözülünce tamamı çözülmeyen bulmaca hareket etmezsem hayat bana karşı hareketlenecek hiddetlenerek beni sabahla paylaşsın ne çok söz verdim geceye lal taşı taşıyorum her şey sabit ay hilal ve şahitken kim farkında ki denizin iki elim yakanda sonbahar günahıma bekçi yaptım tövbemi günahımdan tövbem de sorumlu bu bab rebap gecenin saat üçü gibi susmak dünyanın dönerken ses çıkarmadığı zamanda susmak kuşların uyuduğu yerde susmak sus ve içindeki ölüyü dirilt ask’la ol’mak lal olsaydın daha çok severdim seni bakırköy 8.10.2016 |
Kutlarım…
………………………….. Saygı ve Selamlar…